Çocuklarım, benim diğer babalardan biraz farklı olduğumu anlamaya başlıyorlar. Geçenlerde bana 'Neden senin herkes gibi düzenli bir işin yok?' diye sordular. Ben de onlara bir öykü anlattım. Ormanda, bir eğri büğrü ve bir de dimdik iki ağaç varmış. Her gün dik ve düzgün olan eğri büğrü olanına dermiş ki: 'Bana bak; uzunum, düzgünüm ve yakışıklıyım. Bir de kendine bak; eğrilmiş bükülmüşsün. Kimse sana bakmak istemez.' Ve ormanda birlikte büyümüşler. Derken bir gün oduncular gelmiş, bir eğri büğrü ağaca bir de düzgün olanına bakmışlar, ve 'Hemen şu düzgün ağaçları keselim, diğerlerini bırakalım.' demişler. Böylece oduncular, dik, düzgün ağaçları keresteye, kürdana ve kağıda dönüştürmüşler. Ve eğri büğrü ağaç hala orada, her gün daha güçlü ve daha garip bir şekilde büyüyor.
Straight Tree and Crooked Tree
My kids are starting to notice I'm a little different from the other dads. "Why don't you have a straight job like everyone else?" they asked me the other day. I told them this story: In the forest, there was a crooked tree and a straight tree. Every day, the straight tree would say to the crooked tree, "Look at me...I'm tall, and I'm straight, and I'm handsome. Look at you...you're all crooked and bent over. No one wants to look at you." And they grew up in that forest together. And then one day the loggers came, and they saw the crooked tree and the straight tree, and they said, "Just cut the straight trees and leave the rest." So the loggers turned all the straight trees into lumber and toothpicks and paper. And the crooked tree is still there, growing stronger and stranger every day.
