30.06.2010
3.06.2010
2.06.2010
deli/madman
dostum
dostum, göründüğüm gibi değilim. görünüş sadece giydiğim bir elbisedir. senin sorgularından beni, benim kayıtsızlığımdan seni koruyan, özenle örülmüş bir elbise.
benim içimdeki ‘ben’, dostum, sessizlik içinde oturur, sonsuzluğa dek kalacak orada, doyulmaz, erişilmez.
ne söylediklerime inanmanı, ne de yaptıklarıma güvenmeni isterim- çünkü sözlerim senin aklından geçenlerin dile getirilmesinden, yaptıklarımsa umutlarının eylemleştirilmesinden başka bir şey değildir.
‘rüzgar doğuya esiyor’ dediğin zaman ‘evet, doğuya esiyor’ derim: çünkü düşüncelerimin rüzgarda değil, deniz üzerinde dolaştığını bilesin istemem.
denizlerde gezen düşüncelerimi anlayamazsın, zaten anlamanı da istemem. bırak denizimle başbaşa kalayım.
senin için gündüz olduğu zaman dostum, benim için gecedir: böyle olsa da ben yeşil tepelere değerek oynayan öyle vaktini, vadiden süzülen mor gölgeleri anlatırım; çünkü sen ne karanlığımın türkülerini duyabilir, ne de yıldızlara çarpan kanatlarımı görebilirsin-görmemenden, duymamandan hoşnudum ben. bırak gecemle başbaşa kalayım.
sen cennetine yükselirken ben cehennemime inerim- o zaman bile bu ulaşılmaz uçurumu ötesinden bana seslenirsin,’arkadaşım, yoldaşım’ ben de sana seslenirim, ‘yoldaşım, arkadaşım’-çünkü cehennemimi görmeni istemem. alevler görüşünü yakacak, duman burnuna dolacaktı. senin gelmeni istemeyecek kadar çok severim cehennemimi. bırak, cehennemimle başbaşa kalayım.
sen gerçeği, güzeli, doğruluğu seversin; ben de sen hoşnut olasın diye bunları sevmenin yerinde ve iyi olduğunu söylerim ama içimden senin sevgine gülerim. gene de gülüşümü göresin istemem. bırak kahkahalarımla başbaşa kalayım.
dostum, sen iyi, ihtiyatlı, akıllısın; hayır sen eksiksizsin- ben de seninle ölçülü ve düşünerek konuşurum. oysa ben deliyim. ama gizliyorum deliliğimi. bırak deliliğimle başbaşa kalayım.
dostum, sen benim dostum değilsin, ama ben bunu sana nasıl anlatacağım? benim yolum senin yolun değil, gene de birlikte yürüyoruz elele.
Halil Cibran - Deli
---------------------------------
My friend
My friend, I am not what I seem. Seeming is but a garment I wear -- a care-woven garment that protects me from thy questionings and thee from my negligence. The "I" in me, my friend, dwells in the house of silence, and therein it shall remain for ever more, unperceived, unapproachable. I would not have thee believe in what I say nor trust in what I do -- for my words are naught but thy own thoughts in sound and my deeds thy own hopes in action. When thou sayest, "The wind bloweth eastward," I say, "Aye, it doth blow eastward"; for I would not have thee know that my mind doth not dwell upon the wind but upon the sea. Thou canst not understand my seafaring thoughts, nor would I have thee understand. I would be at sea alone. When it is day with thee, my friend, it is night with me; yet even then I speak of the noontide that dances upon the hills and of the purple shadow that steals its way across the valley; for thou canst not hear the songs of my darkness nor see my wings beating against the stars -- and I fain would not have thee hear or see. I would be with night alone. When thou ascendest to thy Heaven I descend to my Hell -- even then thou callest to me across the unbridgeable gulf, "My companion, my comrade," and I call back to thee, "My comrade, my companion" -- for I would not have thee see my Hell. The flame would burn thy eyesight and the smoke would crowd thy nostrils. And I love my Hell too well to have thee visit it. I would be in Hell alone. Thou lovest Truth and Beauty and Righteousness; and I for thy sake say it is well and seemly to love these things. But in my heart I laugh at thy love. Yet I would not have thee see my laughter. I would laugh alone. My friend, thou art good and cautious and wise; nay, thou art perfect -- and I, too, speak with thee wisely and cautiously. And yet I am mad. But I mask my madness. I would be mad alone. My friend, thou art not my friend, but how shall I make thee understand? My path is not thy path, yet together we walk, hand in hand.
Khalil Gibran - The Madman
dostum, göründüğüm gibi değilim. görünüş sadece giydiğim bir elbisedir. senin sorgularından beni, benim kayıtsızlığımdan seni koruyan, özenle örülmüş bir elbise.
benim içimdeki ‘ben’, dostum, sessizlik içinde oturur, sonsuzluğa dek kalacak orada, doyulmaz, erişilmez.
ne söylediklerime inanmanı, ne de yaptıklarıma güvenmeni isterim- çünkü sözlerim senin aklından geçenlerin dile getirilmesinden, yaptıklarımsa umutlarının eylemleştirilmesinden başka bir şey değildir.
‘rüzgar doğuya esiyor’ dediğin zaman ‘evet, doğuya esiyor’ derim: çünkü düşüncelerimin rüzgarda değil, deniz üzerinde dolaştığını bilesin istemem.
denizlerde gezen düşüncelerimi anlayamazsın, zaten anlamanı da istemem. bırak denizimle başbaşa kalayım.
senin için gündüz olduğu zaman dostum, benim için gecedir: böyle olsa da ben yeşil tepelere değerek oynayan öyle vaktini, vadiden süzülen mor gölgeleri anlatırım; çünkü sen ne karanlığımın türkülerini duyabilir, ne de yıldızlara çarpan kanatlarımı görebilirsin-görmemenden, duymamandan hoşnudum ben. bırak gecemle başbaşa kalayım.
sen cennetine yükselirken ben cehennemime inerim- o zaman bile bu ulaşılmaz uçurumu ötesinden bana seslenirsin,’arkadaşım, yoldaşım’ ben de sana seslenirim, ‘yoldaşım, arkadaşım’-çünkü cehennemimi görmeni istemem. alevler görüşünü yakacak, duman burnuna dolacaktı. senin gelmeni istemeyecek kadar çok severim cehennemimi. bırak, cehennemimle başbaşa kalayım.
sen gerçeği, güzeli, doğruluğu seversin; ben de sen hoşnut olasın diye bunları sevmenin yerinde ve iyi olduğunu söylerim ama içimden senin sevgine gülerim. gene de gülüşümü göresin istemem. bırak kahkahalarımla başbaşa kalayım.
dostum, sen iyi, ihtiyatlı, akıllısın; hayır sen eksiksizsin- ben de seninle ölçülü ve düşünerek konuşurum. oysa ben deliyim. ama gizliyorum deliliğimi. bırak deliliğimle başbaşa kalayım.
dostum, sen benim dostum değilsin, ama ben bunu sana nasıl anlatacağım? benim yolum senin yolun değil, gene de birlikte yürüyoruz elele.
Halil Cibran - Deli
---------------------------------
My friend
My friend, I am not what I seem. Seeming is but a garment I wear -- a care-woven garment that protects me from thy questionings and thee from my negligence. The "I" in me, my friend, dwells in the house of silence, and therein it shall remain for ever more, unperceived, unapproachable. I would not have thee believe in what I say nor trust in what I do -- for my words are naught but thy own thoughts in sound and my deeds thy own hopes in action. When thou sayest, "The wind bloweth eastward," I say, "Aye, it doth blow eastward"; for I would not have thee know that my mind doth not dwell upon the wind but upon the sea. Thou canst not understand my seafaring thoughts, nor would I have thee understand. I would be at sea alone. When it is day with thee, my friend, it is night with me; yet even then I speak of the noontide that dances upon the hills and of the purple shadow that steals its way across the valley; for thou canst not hear the songs of my darkness nor see my wings beating against the stars -- and I fain would not have thee hear or see. I would be with night alone. When thou ascendest to thy Heaven I descend to my Hell -- even then thou callest to me across the unbridgeable gulf, "My companion, my comrade," and I call back to thee, "My comrade, my companion" -- for I would not have thee see my Hell. The flame would burn thy eyesight and the smoke would crowd thy nostrils. And I love my Hell too well to have thee visit it. I would be in Hell alone. Thou lovest Truth and Beauty and Righteousness; and I for thy sake say it is well and seemly to love these things. But in my heart I laugh at thy love. Yet I would not have thee see my laughter. I would laugh alone. My friend, thou art good and cautious and wise; nay, thou art perfect -- and I, too, speak with thee wisely and cautiously. And yet I am mad. But I mask my madness. I would be mad alone. My friend, thou art not my friend, but how shall I make thee understand? My path is not thy path, yet together we walk, hand in hand.
Khalil Gibran - The Madman
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
